ครอบครัว ด.ญ ของขวัญ เป็นครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง อาศัยอยู่ในตัวเมืองเชียงคาน (จังหวัดเลย) ทุกๆเช้าและเย็น นที พ่อของขวัญ จะขี่รถมอเตอร์ไซค์เวสป้าเก่าๆ ไปรับ-ส่ง ของขวัญที่โรงเรียน นทีเช็ดถูดูแลทะนุถนอมรถเวสป้าคันนี้เป็นอย่างดี ด้วยความเป็นเด็ก ของขวัญจึงถามพ่อว่า ทำไมพ่อรักรถคันนี้จัง รักมากกว่าหนูด้วยมั๊ง นที ตอบว่า “พ่อรักหนูมากกว่าสิ่งใด แต่รถคันนี้ก็เป็นรถที่พ่อรักเช่นกัน เพราะคุณปู่ได้มอบให้พ่อตอนพ่อยังเป็นวัยรุ่น พ่อขี่รถคันนี้มาตลอดชีวิตของพ่อ พอถึงวันที่หนูโตขึ้นพ่อก็จะยกรถคันนี้ให้หนูเป็นคนดูแลแทน” กระทั่งวันนึงเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ จันจิรา แม่ของขวัญ เข้าใจ นที ผิดจนเป็นเหตุให้ จันจิรา พา ของขวัญหนีกลับจังหวัดน่านบ้านเกิด วันเวลาผ่านไปนานหลายปี ของขวัญ โตเป็นสาวแต่กลับไม่เคยลืมเหตุการณ์ในวัยเด็ก วันหนึ่งของขวัญเห็นชายวัยกลางคนขี่เวสป้ามากับลูกสาวตัวเล็กๆ ทำให้ของขวัญคิดถึงพ่อมาก จึงชวน เปรี้ยว เพื่อนรัก เดินทางไปที่เชียงคาน แต่กลับได้รับข่าวร้ายว่า นที ผู้เป็นพ่อเสียชีวิตแล้ว ของขวัญเสียใจมาก หลังจากร่วมงานเผาศพพ่อ ของขวัญนึกถึงภาพในวัยเด็กของตัวเองและคำพูดของพ่อที่เคยบอกว่าจะมอบเวสป้าให้ดูแลต่อจากพ่อในวันที่โตแล้ว ด้วยความรักและคิดถึงพ่อ ของขวัญจึงถามญาติๆว่า เวสป้าของพ่อหายไปไหน ญาติบอกว่า ตอนพ่อป่วยไม่มีเงินรักษา พ่อจึงขาย เวสป้าไป ของขวัญพยายามตามหาเวสป้าของพ่อในกลุ่มคนเล่นเวสป้า และเพจต่างๆทุกวัน
