เรื่องราวของ ๔๐๐ นักรบ ขุนรองปลัดชู เกิดขึ้นในสมัยรัชกาลสมเด็จพระเจ้าเอกทัศน์ ก่อนการเสียกรุงครั้งที่สองราวห้าปี พระเจ้าอลองพญา (กษัตริย์แห่งอาณาจักรอังวะของพม่า) ได้ส่งกองทัพรี้พลสองหมื่นนาย ยกมายึดเมืองตะนาวศรีและเมืองมะริด อันเป็นเมืองท่าที่สำศัญของอโยธยาในแถบทะเลอันดามัน หลังจากที่ทราบข่าวศึกทางอโยธยาได้ส่งกองทัพสองกองเพื่อปกป้องรักษาแผ่นดิน โดยกองทัพพระยายมราชและกองทัพพระยารัตนาธิเบศร์ในขณะเดียวกัน ขุนรองปลัดชู กรมการเมืองวิเศษไชยชาญได้รวบรวมเหล่าอาสาอาทมาฏ จำนวน 400 นายมาร่วมทัพด้วย หลังจากนั้นเมื่อพระยารัตนาธิเบศน์ทราบข่าวว่า ทัพของพระยายมราชได้แตกพ่าย โดยกองทัพอังวะที่กำลังเดินทัพเข้ามา จึงมอบหมายให้ขุนรองปลัดชูนำกองอาทมาฏ 400 นาย ไปยันทัพที่เมืองกุยบุรี อีกไม่นานทางกองทัพมังระราชบุตรและมังฆ้องนรธาเคลื่อนผ่านช่องด่านสิงขร เข้ามาก็ได้พบทัพไทยขวางอยู่ที่เมืองกุยบุรี จึงยกพลเข้าโจมตีถึงแม้จะมีทหารน้อยกว่าข้าศึกหลายสิบเท่าก็ตาม และรู้ว่าจุดจบจะเป็นเช่นไร แต่ขุนรองปลัดชูกับพวกนักรบผู้กล้าทั้ง 400 นายก็ต่อสู้ไม่หวั่น ต่อต้าน และต้านทานกันอย่างเข้มแข็ง ต่อสู้จนตัวตายในสนามรบจนหมดสิ้น
