เรื่องราวย้อนยุคในสมัย 1970 ที่เรื่องชายรักชายยังไม่ได้รับการยอมรับ แต่ในบาร์เกย์แห่งหนึ่ง เกย์สองคนได้เจอกันและรักกันชั่วข้ามคืน ต่อมาทั้งคู่มีความต้องการที่จะรับเด็กดาวน์ซินโดรมที่แม่เด็กติดคุกอยู่มาเลี้ยง ทั้งคู่จึงต่อสู้ในทุกทางเพื่อให้ได้เด็กคนนี้มาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวแต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่สังคมจะยอมให้มีครอบครัวประหลาดๆที่มีเกย์เป็นพ่อและแม่แถมมีลูกเป็นดาวน์ซินโดรมเกิดขึ้นในสังคม ซึ่งจะเห็นว่าตัวละครหลักทั้งสามคนล้วนเป็นอะไรที่แตกต่างจากที่สังคมเป็นหรือต้องการให้เป็น ดังนั้นสังคมจึงไม่ยุติธรรมกับทั้งสามคนในหลายๆเรื่อง อย่างดีสังคมเพียงแต่หยิบยื่นความสงสารให้ แต่สิ่งที่ทั้งสามคนนี้ต้องการไม่ใช่ความสงสารแต่เป็นความเท่าเทียมและการยอมรับ…… หนังพาคนดูทุกคนจมดิ่งลงไปในอารมณ์ของหนังได้อย่างง่ายด่ายค่ะ ตั้งแต่ฉากแรกยันฉากสุดท้ายทำอารมณ์ได้ดีทุกฉาก เพลงประกอบแต่ละเพลงออกมาได้ถูกจังหวะและเพราะมากช่วยเสริมอารมณ์ของหนังได้ดีสุดๆ อีกทั้งนักแสดงแต่ละคนทรงพลังมาก แค่เห็นหน้ามาร์โก้ (Isaac Leyva)ที่เป็นเด็กพิเศษก้อทั้งเอ็นดูและสงสารจนแทบกลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้วค่ะ เล่นได้ดีมากจริงๆ แต่ละประโยคที่พูดออกมา สั้นๆแต่ฟังละน้ำตาพุ่งค่ะ ส่วนรูดี้ (อลัน คัมมิ่ง) ก็เล่นเป็นเกย์ได้มีสเน่ห์มากกก และแสดงอารมณ์ออกมาได้ดีเยี่ยมในทุกๆฉากโดยเฉพาะทางแววตา ส่วน พอล ฟริเกอร์(การ์เร็ต ดิลลาฮันต์) ก็ดีค่ะแต่โดนอลันกลบไปเยอะ หนังจะพาทุกคนเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้ให้ไปสัมผัสถึงความอบอุ่นและความรักที่มีให้กัน หลังจากนั้นหนังก็จะเริ่มพาเราเข้าไปลุ้นและเอาใจช่วยในการต่อสู้คดีให้ครอบครัวนี้กลับมาสมบูรณ์อีกครั้ง
